ورود به سایت اغاز نو همسریابی
چنان چه پیش تر از ورود به اغاز نو گفتیم که دوست شدن با دریچه ای است به دوست داشتن خود و دوست داشتن خود به تفکیکی انتخابی خود دیگران و از آن جا که دوست داشتن منجر نمی شود دوست داشتن دیگران نیز که حاکی از دوست است از چنین امری بیرون نیست. خود داشتن ما در مسیر اصلی خودشناسی اگر قرار است وارد جاده ی فرعی اومانیسم (انسان گرایی) بشویم حق تفکیک جنسیت را نداریم. اصلاً حق نداریم با احساسی بدلی قدم در وادی معرفت نفس بگذاریم. احساس بدلی، اصالت ها و ارزش های اصیل ورود به پنل کاربری سایت همسریابی آغاز نو واقعی را ندارد. احساس بدلی آمیخته ای از اعتقادات دینی، آموزه های عرف و سنت، فرهنگ و تعالیم اجتماعی است. اما وقتی سخن از احساس است یقیناً احساس پاک و خالص و بی آلایشی مد نظر است که در بدو خلقت در مجموعه ای به نام انسان وجود دارد. حتم دارم زاویه هایی که در بخش های بعدی در رابطه با اضلاعِ هوس و شهوت گشوده خواهد شد غبار از آیینه ی ذهنیت ها خواهد زدود.
بیشتر ما یاد گرفته ایم جلوی احساسمان بایستیم. ورود به سایت آغاز نو کار در نظر و از نظر عموم نیز یک مهارت عالی و با ارزش است. هر چند الان جلوی ورود به سایت همسریابی آغاز نو صفحه اصلی ایستادن و احساس را کنترل کردن امری عادی است اما باید بدانیم چنین ذهنیتی آسان به دست نیامده و بدون تهمت زدن به ورود به سایت همسریابی آغاز نو صفحه اصلی از جانب تفکر غیر بدایتی امکان پذیر نشده است. تهمت یعنی چیزی را به دروغ به دیگری نسبت دادن. تهمت یعنی یکی که مرتکب گناه و عمل زشتی نشده به انجام آن متهم کردن. تهمت یعنی عیب و نقصی را که در یکی نیست به او چسباندن. تهمت گاهی چنان عامل بزرگی در تغییر باور است که خوب را به بد تبدیل می کند. تهمت در رابطه با احساس، وخامت بارترین تغییر در دیدگاه و ذهنیت را ایجاد کرده است. در حقیقت از تهمت است که نگاه و ذهنیت ما به احساس دست خوش تغییراتی بنیادی شده است.
ورود به اغاز نو
جمله ی اخیر می رساند که هویت احساس هیچوقت دچار تغییر نمی شود بلکه ورود به اغاز نو ذهن و فکر غیر بدایتی ماست که تصویری دیگرگونه از ورود به سایت همسریابی آغاز نو صفحه اصلی را برای ما نقش می زند. تهمت تفکر غیر بدایتی به احساس ورود به سایت اغاز نو همسریابی است که هر جا ورود به سایت همسریابی آغاز نو حضور داشته باشد موفقیت از دست خواهد رفت. از چنین تهمتی است که ما همیشه حضور احساس را سد و مانع حضور عقل و منطق می دانیم در صورتی که هر وقت کاری یا امری به دست عقل قابل انجام است ورود به سایت همسریابی آغاز نو آن جا حاضر نیست. یعنی در کارهایی که عقل توان انجامشان را ندارد احساس دست به کار می شود. ما هم واره ورود به اغاز نو ذهنیت را داریم که احساسی برخورد کردن با احساسی . امور تجربه ی ناخوشایندی را برایمان رقم خواهد زد تصویری نامطلوب است که عقل و تفکر غیر بدایتی برخورد کردن برای بیزاری ما از احساس، آن را نقش زده اند. درست عین ارزش و ناارزشی که به جای اصل ورود به سایت اغاز نو همسریابی مفاهیم تصویر سازی کرده اند. قبل از اینکه جلوتر برویم یک مقدار دانایی در باره ی احساس امری ضروری به نظر می رسد. احساسی که مورد توجه ورود به اغاز نو دفتر است با احساسی که به معنی درک چیزی با یکی از حواس پنچ گانه است فرق دارد.
هویت ورود به سایت همسریابی آغاز نو مورد بحث ورود به سایت آغاز نو دفتر شبیه هویت عشق است که کیفیتی بدون موضوع دارد. ورود به پنل کاربری سایت همسریابی آغاز نو به ورود به سایت اغاز نو همسریابی معنی عین درک کردن چیزی و کسی یا امری در اندازه و در هویت دیدن است. یعنی درک و دیدنی که مسبوق به هیچ امر نفسانی دیگری نیست. با ورود به سایت آغاز نو توصیف به نظرم دقیق بودن احساس در درک از امور و مفاهیم آشکار می شود. تهمتی که توسط فکر غیر بدایتی به احساس زده شده که هر کاری که توسط او انجام بگیرد از دایره ی قبول خارج است قبل از او به عشق هم زده شده است. تنها کسانی که از عشق بیشترین و در عین حال به سزاترین دفاع را کرده اند عارفان بوده و هستند.
ورود به سایت همسریابی آغاز نو
به گمانم دفاع از عشق، دفاع از ورود به پنل کاربری سایت همسریابی آغاز نو هم بوده است و اگر قبول کنیم که عارفان، واقع بینانند پس ورود به سایت اغاز نو همسریابی ماییم که به تله ی تفکر و عقلِ غیر بدایتی افتاده ایم. لحظاتی خودتان را از حیطه ی داوری ذهن خارج کنید. اکنون به اتفاقات حساسی که روی داده و بین عقل و حستان مجبور شده اید یکی را انتخاب کنید دقیق شوید. دقت داشته باشید که هدف ما از بیان ورود به سایت آغاز نو تصویرگری، تصویرسازی از اتفاقاتی نیست که احساس در آن حضور نداشته است و تنها عقل بوده که می خواسته رأی نهایی را صادر کند اما نتوانسته است و شما نهایتاً نتیجه ی آن اتفاق را به شانس واگذار کرده اید که ای بسا بعد از دیدن نتیجه که خوشایند هم نبوده خودتان را ملامت کرده اید که ای کاش بیشتر فکر می کردید و بیشتر از محضر عقل بهره می بردید.