به خاطر من تا االن گشنه موندید؟ ورود به سایت طوبی با مهربانی نگاهم کرد و گفت: -اشکال نداره عزیزم. اومدم دیدم خوابی دلم نیومد بیدارت کنم.حاال زود باش بیا. سرم رو تکون دادم و با شرمندگی و کمی شیطنت گفتم: -تا بهار خانم میز رو بچینه منم دست و صورتم رو شستم و اومدم. بهار با خنده از روی ورود به سایت طوبی پرید و دست به پیشانی اش گذاشت و با احترامی نظامی گفت: -همین که صفحه ورود به سایت طوبی افتخار همراهی با ما برای غذا خوردن میدید خودش یه نعمته. با خنده به سمت دستشویی رفتم و سعی کردم تمام حرفهای پدر ورود به سایت طوبی رو از ذهنم پاک کنم. اون هدفش اینکه زندگی من رو خراب کنه و چرا من اون رو ازار ندم؟ چرا اون با حرفاش من رو رنج بده. بذار با بی اهمیتی به حرفهاش ازارش بدم و از ورود به سایت طوبی فکر با لذت لبخندی پر شیطنت روی لبم ظاهر شد و در آینه دستشویی به صورتم که حاال با ان فکر شیطانی گل از گلم شکفته بود نگاه کردم. بعد از شام به همراه ورود به سایت همسریابی طوبی به منزل خودمان رفتیم و نرسیده
صفحه ورود به سایت همسریابی طوبی به سمت پذیرایی رفت
صفحه ورود به سایت همسریابی طوبی به سمت پذیرایی رفت و دفتر وبرگه هایش رو جلویش پهن کرد. با ناراحتی نگاهش کردم و تازه متوجه اصرار بیش از حدش به خاطر برگشتمان به صفحه ورود به سایت طوبی شدم. او هیچ وقت برای برگشتن از خانه مامان و بهار اصرار نمیکرد و این من بودم که همیشه از او میخواستم به خانه برویم اما امشب... این کار هر شبش شده بود که بعد از رسیدن به خانه و خوردن شامش به سراغ دفترهای رسیدگی به اعمال شرکت میرفت و من بی حوصله روبرویش مینشستم و از ترس ناراحتی او حتی به تلوزیون هم نگاه نمیکردم و از روی اجبار کتابهای دانشکده ام رو به دست میگرفتم و این موضوع باعث شده بود که تمامی دروس های این یک هفته رو به کل حفظ شوم و از نظر بنفشه و بهار این موضوع خیلی خوب بود و بنفشه که دائماً به حالم افسوس میخورد اما این من بودم که موضوع رو نمیتوانستم مثل ورود به سایت طوبی ساده قلمداد کنم
برایم کمی سخت بود و مخصوصاً که در این هفته به کافی شاپ هم نرفته بودیم به طوری رفتن به انجا برایم عادت شده بود که در ان چند روز در ان ساعت همیشگی مانند مرغ پر کنده بال بال میزدم و از این موضع رنج میبردم
ورود به سایت همسریابی طوبی چنان در برگه هایش رفته بود
اما ورود به سایت همسریابی طوبی چنان در برگه هایش رفته بود که توجه ای به این موضوع نداشت و طوری شده بود که ورود به سایت طوبی با ارسال پیامک دو شب روی همان کاناپه خوابش میبرد و این من بودم که با بزرگواری این رو ندید می گرفتم و در دل کمی به او حق میدادم. چون میدیدم که چطور برای نگه داشتن و بقای زندگیمان در تالش هست و دائماً تلفن همراهش دستش هست و با شریک کاریش در تماس برای روبه راه کردن کارهایشان. از انجایی که از ورود به سایت طوبی با ارسال پیامک صحبتهایش فهمیده بودم در کارشان مشکلی سختی ایجاد شده بود و از فریادهایی که بر سر شریکش میکشید فهمیده بودم که چندیدن شرکت قراردادشان رو کنسل کرده بودند و باعث شده بودند
کلی به شرکت انها ضرر وارد شود و از این رو سعی میکردم به خاطر او چیزی به رویم نیارم و در دل دعا میکردم که صبرم رو از من نگیره و من با صبر این بحران کاریش رو تحمل کنم و باالخره ورود به سایت طوبی با ارسال پیامک همان سروش عزیز و دوست داشتنی خودم بشه که با دیدن من بی تاب میشد. دو روز بعد از ماجرای تماس گرفتن پدر ورود به سایت طوبی بود که صفحه ورود به سایت طوبی خسته و افسرده از محل کارش به خانه امد و من که با ذوق به استقبالش رفته بودم رو تنها با لبخندی تلخ بوسید و به سرعت از من دور شد. این رفتارش چنان در روحیه شادم اثر گذشات که ب یاختیار به اشپزخانه رفتم و گریستم. ورود به سایت طوبی با ارسال پیامک حتی برای خوردن شام هم به سر میز نیامد و در اتاق ماند. از این رو غرور له شده ام رو زیر پا گذاشتم و با خودم گفتم که زن این طور مواقع باید مونس همسرش باشد نه اینکه نمکی بر زخم او و به سمت اتاق خواب رفتم. او رو دیدم که روی تخت دراز کشده بود اما نخوابیده بود